...śpiewał kiedyś Wojciech Gąsowski, zapewne nieświadomy, że jego słowa brzmią niczym inspirowane peesdwójkową konwersją Harvest Moon: A Wonderful Life...
Bo konwersja to tragiczna. Nie zamierzam się nawet rozwodzić nad zawartością merytoryczną tytułu Natsume, która notabene jest bardzo w porządku, gdyż w to się nie da grać! Gra przez jakieś 90% czasu działa w zwolnionym tempie (miejscami nawet dwa razy wolniej!) co przy poziome graficznym tego tytułu jest maksymalną kompromitacją (tragiczne loadingi przemilczę). Każda czynność dłuży się niemiłosiernie i nie pomaga fakt, że w przeciwieństwie do poprzednich części serii „rundkę” wokół farmy trzeba zaliczyć 2 razy. Pośród kilku marginalnych "usprawnień" Natsume wrzuciło do wersji Special Edition (?!) możliwość kontynuowania gry w nieskończoność co traktuję jako przejaw błyskotliwego czarnego humoru.
Jako niepoprawny optymista stwierdziłbym radośnie, że opisany wyżej "matrix" niemalże dwukrotnie wydłuża czas gry co, biorąc pod uwagę, że na GameCube ukończenie AWL mogło zająć ponad 100 godzin, brzmi co najmniej groteskowo.
Bardziej żałosnego portu na "Czarnulę" znaleźć nie sposób. Ekipę z Natsume "w nagrodę” zagoniłbym do budowy polskich autostrad co by zrobili coś pożytecznego. A mogło być tak pięknie...
Jean Michel Jarre, najbardziej znany twórca muzyki elektronicznej i zdecydowanie mój ulubiony kompozytor. Przygodę z muzyką Jarre'a zacząłem dosyć wcześnie gdyż słuchałem jego utworów w zasadzie odkąd pamiętam. Na początku jednak istniało dla mnie tylko Oxygene 7-13, to i niektóre utwory ze składanki Images, z niezrozumiałych dziś dla mnie powodów ignorowałem album Oxygene (nie mówiąc o pozostałych, których nie posiadałem), album, który dał Jarre'owi światową sławę i to od niego zaczęła się prawdziwa kariera francuskiego kompozytora. Minęło kilka lat dopóki pierwszy raz przesłuchałem Oxygene od początku do końca i wtedy zdałem sobie sprawę co przez te lata mnie omijało.
Oxygene mocno przyczynił się do spopularyzowania muzyki elektronicznej, utwory jak Oxygene part 2 i 4 słyszał chyba każdy, Oxygene 4 zresztą do dziś pozostaje chyba najbardziej znanym utworem JMJ jaki stworzył (choć na pewno nie najlepszym). Oxygene osiągneło sukces m.in. dlatego, że brzmiał bardzo nowocześnie ale jednocześnie przystępnie choć początkowo mało kto wróżył jej sukces.
Zaczyna się od spokojnego, lekko onirycznego Oxygene part I, delikatnie wprowadzającego słuchacza w świat elektronicznych dźwięków, na końcu płynnie przechodząc w Oxygene part II, bardziej melodyjny i dynamiczny, jeden z najbardziej rozpoznawalnych utworów Jarre'a, z charakterystycznym "solo" (fragment utworu został kiedyś wykorzystany w reklamie Citroena C5). Utwór kończy się przy szumach wiatru, po których zaczyna się któtki, nieco orientalny w brzmieniu Oxygene part III. Następnie słyszymy nieśmiertelne Oxygene part IV, najbardziej rytmiczny i wpadający w ucho "track" na płycie. Kolejny jest Oxygene part V, tu następuje zwolnienie tempa, po którym utwór powoli się rozkręca prezentując nieco orientalną (znów) solówkę. Album kończy się nieco nostalgicznym Oxygene part VI, żegnającym nas odgłosami mew i morskich fal...
Jest to album ponadczasowy, dziś brzmi tak samo dobrze i niemal równie nowocześnie jak 30 lat temu, wciąż słucha się go z przyjemnością. Czy to najlepszy album Jarre'a? Wiele osób tak uważa, choć wielu krytyków za najlepszy dorobek mistrza uznało album Zoolook. Osobiście trudno byłoby mi stwierdzić, która płyta w dyskografii JMJ jest tą zdecydowanie najlepszą, ale na pewno Oxygene zawsze będzie należeć do tych znajdujących się w ścisłej czołówce. Klasyk.
=====Lista utworów=====
Oxygene part I (7:39)
Oxygene part II (7:54)*
Oxygene part III (3:06)
Oxygene part IV (4:13)*
Oxygene part V (10:11)
Oxygene part VI (7:05)
(6 utworów, łączny czas 40:08)
(Czasy utworów pochodzą ze zremasterowanej edycji albumu)
==================== *Na czerwono zaznaczam najbardziej wyróżniające się utwory.
Segata Sanshiro to fikcyjna postać stworzona na potrzeby reklamy Sega Saturn w Japonii w latacj 1997-98. Sanhsiro to parodia judoki Sugata Sanshiro z filmu Akiry Kurosawy, w reklamach promuje Saturna i gry na niego na różne sposoby np. spuszczając łomot chłopakom, którzy chcieli pograć w baseball zamiast siedzieć w domu i grać na maszynce Segi. W każdej z nich wypowiada słowa "Sega Saturn (a raczej Sataan :) shiro!" co w wolnym tłumaczeniu znaczy "Biała Sega Saturn" jak i "Musisz zagrać w Sega Saturn" (na dodatek to zdanie brzmi podobnie do jego imienia i nazwiska). Segata miał nawet swoją własną grę, "Segata Sanshirō Shinken Yūgi" która stanowiła zbiór minigierek po części opartych na reklamach z jego udziałem.
Reklama 1- Segata jako przebrany Święty Mikołaj
Reklama 2- Sonic R
Reklama 3- Moja ulubiona :D Saturn Bomberman Fight!
Minął w zasadzie rok, a mój poprzedni blog, zresztą zgodnie z przewidywaniami, umarł śmiercią naturalną dosyć szybko. Postanowiłem spróbować jeszcze raz, tym razem postaram zachować swój zapał (tiaaa...). Przy okazji, równocześnie z tym, będzie jeszcze blog po angielsku, a kiedyś może i w innych językach, ale to bardziej dla ćwiczenia (i większej ilości czytelników :P).
Stary blog ma nieco inny adres: http://sonixbeta.blogspot.com/, część rzeczy przeniosę z niego ale recenzje prawdopodobnie napiszę od nowa.
Cel ten sam, pisać recenzje gier, muzyki, filmów, może i książek, i o paru innych rzeczach... bardziej robię to dla siebie, ale jak ktoś będzie chciał poczytać to byłoby jeszcze lepiej, no i zawsze to jakaś motywacja :P Stay Tuned.
Jean Michel Jarre, najbardziej znany twórca muzyki elektronicznej i zdecydowanie mój ulubiony kompozytor. Przygodę z muzyką Jarre'a zacząłem dosyć wcześnie gdyż słuchałem jego utworów w zasadzie odkąd pamiętam. Na początku jednak istniało dla mnie tylko Oxygene 7-13, to i niektóre utwory ze składanki Images, z niezrozumiałych dziś dla mnie powodów ignorowałem album Oxygene (nie mówiąc o pozostałych, których nie posiadałem), album, który dał Jarre'owi światową sławę i to od niego zaczęła się prawdziwa kariera francuskiego kompozytora. Minęło kilka lat dopóki pierwszy raz przesłuchałem Oxygene od początku do końca i wtedy zdałem sobie sprawę co przez te lata mnie omijało.
